Friday 2 December 2016


అమ్మ బోడిచెవులు
.........................
మా అమ్మ..ఏరోజైనా పిసరంత
బంగారం మొఖం చూస్తే కదా?!
పెళ్లయినా, పేరంటమైనా..
నకిలీనగలతోనో.
000
అప్పుడెప్పుడో పెళ్ళప్పుడు..
అమ్మమ్మపెట్టిన కూసింత బంగారాన్నీ
నాన్నకు పనుల్లేక..
మమ్మల్ని పస్తులు ఉంచలేక
కిరాణాకొట్టాయనకు అమ్మేశాడంట.
ఆరోజున అమ్మకు...మళ్ళీ కొంటానని 
నాన్నమాటకూడా ఇచ్చాడంట.
కానీ రెక్కాడలేక కొనలేకపోయాడంట.
000
పాపం.. బోడి చెవులు, మెడతోనే
అమ్మ ఇంట్లోనే ముడుచుకుపోయేది
ఇరుగుపొరుగు పేరంటాళ్ళు, పెళ్లిళ్లు
శుభకార్యాలు.. వ్రతాలు..
ముత్తైదువుల పిలుపులంటేనే
అమ్మ గజగజ వణకిపోయేది
000
ఇళ్ళకు బంధువులు, చుట్టాలొస్తే
పరువు నిలుపుకోడానికో, ఊరెళ్ళడానికో
ఎప్పుడైనా.. నకిలీనగ పెట్టుకుంటే చాలు..
అమ్మచెవులు పాచిపోయేవి
పాపం.. అమ్మ నొప్పితో ఎంత గిలగిల్లాడిపోయేదో
000
అప్పుడు పిల్లలం.. మాకేం తెలుసు
అమ్మని చూసి బోడిచెవులని వెక్కిరిస్తూ
తెగమురిపిపోయేవాళ్ళం.
వాణిశ్రీ, జయప్రద, శ్రీదేవిలా..
దుద్దులు, రింగులు తగిలించుకోవచ్చుకదా
అని లాజిక్ పాయింట్లు మాట్లాడేవాళ్ళం        
ముక్కుపై బుల్లిముక్కపుడక తప్ప
అమ్మ దగ్గర పసిడంత సింగారం ఏముందనప్పుడు?
000
అప్పుడు..
నాన్న రెక్కల కష్టాన్నిమోస్తూ..
అమ్మ బోసిపోయింది.
ఇప్పడూ అంతే. 
అప్పుడేమో అమ్మ
ఇప్పడేమో.. భార్య అంతే తేడా
అవే.. బోడిచెవులు
-గంగాధర్ వీర్ల
(అంతా.. బంగారం గురించి మాట్లాడుకుంటుంటే.. నవ్వాపుకోలేక)





1 comment: