guppedu manasu

//సన్నీగాడింట్లోనో
డేనియల్ గాడింట్లోనో //
...................................

ఒకటో తరగతి నుంచి
పదో క్లాస్ దాకా.. 
డేనియల్, సన్నీ, మేరీ..
మేమంతా జిగురు దోస్తులం
కలిసి ఆటలాడేటోళ్ళం
పాటలాడేటోళ్ళం..
కాకెంగిలీ పంచుకునేటోళ్ళం
000
క్రిస్మస్ సెలవులొస్తే
పొద్దుటేలే
నీళ్ళోసుకుని..
మొఖానికి
పౌడరు పూసేసుకుని
నిక్కర్లోకి చొక్కా లో దోపేసుకుని
సూపర్ స్టయిల్లో
సన్నీగాడింట్లోనో
డేనియల్ గాడింట్లోనో వాలిపోయేవోళ్ళం
000
మాదేవుడు వేరు..
మేం చర్చికెళ్ళం..
అందుకే.. ఆపూట..
మా ఇంట్లో ప్రత్యేక వంటకాలు,
కేకులు ఉండేవి కావు
సంక్రాంతి పండక్కోసం
ముందుగానే సిద్ధం చేసే
అరిసెలు, జంతికలు తప్ప.
000
నోరూరించే కేకులు,
అరచేయంత సైజులో ఉండే చాక్లెట్లు
బిర్యానీ ఘుమఘమల గురించి
నేను..మొదటసారి తెలుసుకున్నది
డేనియల్ ఇంట్లోనే
000
రాములోరి గుడికాడ
భజనలు, భక్తిపాటల బృందాల్లోకి
పిలవకుండానే చొరబడిపోయి
ఆళ్ళతో..గొంతుకలపినట్టే
చర్చిలోనూ..
డేనియల్, సన్నీ, మేరీలతో
‘‘నడిపించు నా నావా..’’ అంటూ
పోటీపడ్డం ఇప్పటికీ నాకు బాగా గుర్తే
000
అప్పడు మతాల గురించి తెలీదు.
కులాల్లోని మర్మమూ తెలీదు.
ఆడు నల్లోడు.. ఈడు తెల్లోడు
అని ఒకళ్ళనొకలం ఏడిపించుకోవడం తప్ప.
మాకు తెలిసిందల్లా.. ఒక్క స్నేహమే.
కల్మషం ఎరుగుని
బాల్యపు సంస్కారమే
000
నాడు..నేలకందొచ్చిన తారలు
జింగిల్ బెల్.. జింగిల్ బెల్
అంటూ.. ఊరంతా
ఊరేగిన క్రిస్మస్ తాతలు
ఒకటేమని.. గుర్తుకొస్తున్నాయ్!
ఛలో.. ఛలో
జింగిల్ బెల్.. జింగిల్ బెల్
ఉయ్ ..ఫీల్.. ఆల్ ది వే!!
-గంగాధర్ వీర్ల