Sunday 18 June 2017

మ్యూజింగ్స్:
ఆకాశవీధిలో నడక
...............
అప్పడుప్పడు
ఆకాశంలోకి తొంగిచూస్తూ ఉండాలి
ఏమో.. అల్లంత దూరం నుంచే
వెన్నెలమ్మమాటాడొచ్చు
నింగిలో వేలాడే ఆ చుక్కలన్నీ ఏకమై
బుగ్గన చుక్కలా..
మిలమిలా మెరవనూవచ్చు
000
అక్కడ
మేఘాలవీధుల్లో
తేలియాడాలంటే
ఇక్కడ నుంచే
కాసిన్ని మల్లెల్ని
గుండెల నిండా తురుముకుని
ప్రేమగా తీసుకుపోదాం
000
అదిగో..
వానొచ్చేట్టుంది
నల్లని కరిమేఘపు చినుకు..
ఏ అచ్ఛాదనలేని
నా వొంటిపై బోర్లాపడి
చిత్తడి చిత్తడి చేస్తోంది
000
కాసేపు వెలుతురు
మరికాసేపు.. చిమ్మచీకటిని
వళ్ళంతా కప్పుకుంటూ
ఒకటే సిగ్గుపడుతున్న
అర్ధచంద్రాకారుడు
అక్షరాలు కూర్చి
ఏదో ఒక పాటపాడమని ఒకటే గొడవ
000
భలే ఉంది..
ఆకాశంలో.. ఈ ఒంటరి నడక
పేరుకే ఒంటరితనం
అడుగులో అడుగై
తెల్లార్లూ..నాతో ఎవరో
కలివిడిగా.. జతగా నడుస్తన్నట్టే ఉంది
000
 అందుకే అప్పడప్పడు
ఆకాశంలోకి తొంగిచూస్తుండాలి
ఆనక అదరమరచి అక్కడే
చల్లని ఆకాశతీరంలో
హాయిగా నిద్రపోవాలి!!
-గంగాధర్ 

No comments:

Post a Comment