::కొత్త కూడికలు::
.........................
ఏమయ్యిందో ఏమో?!
అక్కడన్నీ రాతివనాలే
ఇసుమంతైనా పచ్చికలేని..
ఎడారి దేహంలా..
దిక్కులేని పక్షిలా..
దారి దొరకదు,
గమ్యం తెలియదు
ఆలోచనల్లోనూ జీవంలేదు
000
ముడుచుకున్న
వేళ్ల సందుల నుంచి వచ్చే
మెటికల శబ్ధంలోనూ
ఓపికలేని నిశ్శబ్దమే.
గమ్యంతోచని తనవు..
నిస్తేజంగా కూలబడుతోంది.
ఎటు చూసినా అంతా అనిశ్చితి
000
సరిగ్గా అప్పుడే
ఎక్కడో నుంచో
చుట్టంచూపుగా వచ్చి
సన్నపాటి గాలితెర భుజాన కప్పుతోంది
కొత్తదారి చూపుతానంటూ..
గుండెలపై వాలిన
వాన చినుకేమో..
బిడ్డను అక్కున చేర్చుకున్న తల్లిలా
లాలనవుతోంది.
తలపైకెత్తి ఆకాశంకేసి చూస్తే
గుంపులు గుంపులుగా
తామెరిగిన దేశానికి
హుషారుగా వలసపోతున్న
పక్షుల కేరింతల సమూహం
.....
మనసులో చిటికెడు
సానుకూల దృశ్యం
కూలబడిన మనిషి రెక్కల్లో
నూతనోత్సాహం
000
దేహంలో కొత్త కూడికలు
అతడిప్పడు..
దిక్కులు తెలిసిన మనిషి
ఎగురుతున్నపక్షిలో
తనని తాను చూసుకుంటున్న
మరో కొత్త మనిషి!!
-గంగాధర్ వీర్ల
No comments:
Post a Comment